معنی مادر ناصر الدین شاه

مهد علیا

مهدعلیا, مهد علیا.

شاه رکن الدین. [رُ نُدْ دی] (اِخ) حسن بن سید معین الدین اشرف. رجوع به شاه حسن شود.

شاه قطب الدین محمود. [ق ُ بُدْ دی م َ] (اِخ) ابن مبارزالدین محمد و برادر جلال الدین شاه شجاع. وی از سال 759 هَ. ق. تا سال 776 هَ. ق. حکومت کرد. رجوع به شاه محمود شود.

ناصر. [ص ِ] (اِخ) تخلص شعری ناصرالدین شاه قاجار است. (از ریحانه الادب ج 4 ص 144). رجوع به ناصرالدین شاه قاجار شود.

ناصر. [ص ِ] (اِخ) (الملک الَ... الثانی) یوسف، ملقب به صلاح الدین صاحب حلب از امرای ایوبی است. وی به سال 648 به حکومت دمشق رسید. (از معجم الانساب ص 151).

ناصر. [ص ِ] (اِخ) (الملک الَ...) یوسف بن ایوب، ملقب به صلاح الدین. از امرای ایوبی است وی از سال 581 تا 591 بر میافارقین حکومت کرد. (از معجم الانساب ص 152).

ناصر. [ص ِ] (اِخ) نامی از نامهای خدای تعالی. (مهذب الاسماء).

ناصر. [ص ِ] (اِخ) ابن حسین، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به قوام الدین. وی به سال 518 هَ. ق. به وزارت محمودبن محمدبن ملکشاه رسید. رجوع به مجمل التواریخ و القصص ص 415 شود.

ناصر. [ص ِ] (اِخ) (... شاه) ابن غیاث بن محمود خلجی. از ملوک مالوه ٔ هندوستان است. وی از سال 906 تا 917 هَ. ق. حکمرانی کرد. (از طبقات سلاطین اسلام ص 280) (معجم الانساب ص 432).

ناصر. [ص ِ] (اِخ) ابن خسرو القبادیانی المروزی، مکنی به ابومعین. رجوع به ناصرخسرو شود.

ناصر. [ص ِ] (اِخ) خوشقدم الناصری. چهاردهمین حکمران از سلسله ٔ ممالیک بحریه مصر و شام است، وی به سال 868 هَ. ق. به جای ملک مؤید شهاب الدین اتابک نشست و به سال 873 وفات نمود. (از قاموس الاعلام ج 6).

شاه قطب الدین. [ق ُ بُدْ دی] (اِخ) دهی از دهستان بیضابخش اردکان شهرستان شیراز. دارای 251 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آن برنج، غلات و چغندر است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).

شاه شرف الدین مظفر. [ش َ رَ فُدْ دی م ُ ظَف ْ ف َ] (اِخ) پسرمهتر امیر مبازرالدین محمد از آل مظفر است. درسال 725 هَ. ق. بدنیا آمده و در عهد پدر به سال 754 درگذشته است. (تاریخ عصر حافظ ج 1 ص 72) (حافظ شیرین سخن ص 233). و رجوع به مظفربن مبارزالدین... شود.

مُظَفَّر الدِیّن شاه، مظفّر الدین میرزا پسر چهارم ناصِرالدّین شاه است که از 1313 تا 1324 هجری در ایران سلطنت کرد، جمعی از شهادت های بهائیان مظلوم در زمان او انجام گرفت (به قاجاریه نیز مراجعه شود)،

987